- hörmətli
- muhterem, sayın
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
hörmətli
Look at other dictionaries:
hörmətli — sif. Hörməti olan, hörmətə layiq olan; möhtərəm, sayğılı. Hörmətli şəxs. Hörmətli müəllimimiz. – Hər igid hörmətlidir; Mərd insanlar içində; İlk sırada dayanan qəhrəmanlar içində. R. R.. // Hörmətlə müraciət zamanı işlənir. Hörmətli vətəndaş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hörmət — is. <ər.> 1. Böyüklərə, yaşlılara və ya ləyaqətinə, xidmətinə görə birinə göstərilən ehtiram; sayğı. Böyüyə hörmət. Ata ana hörməti. – Bizdə şeir də var, sənət də vardır! Şairə, sənətə hörmət də vardır. . . S. V.. Ataya hörmət etməyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hörmətkar — sif. və zərf <ər. hörmət və fars. . . . kar> 1. Hörmət ifadə edən; hörmətli, ehtiramlı. Hörmətkar münasibət. – <Çopo:> Gənclər hörmətkar bir nəzakətlə birinci pilləyə yanaşdılar. Ç.. . . Qız bu dəfə mülayim və hörmətkar bir ifadə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləyaqətli — sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. <Qazı Xudayar bəyə:> Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qədər danışmağa durmaz idim sənnən. Amma xeyr, maşallah, artıq ləyaqətli adamsan. C. M.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
izzətli — sif. Hörmətli, şərəfli, əziz, izzət sahibi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heybətli — sif. Heybət doğuran, hörmət hissi ilə bərabər qorxu hissi doğuran; zəhmli. Heybətli görkəm. Heybətli baxış. Əlyarov dişini qıcayıb <Ərknazın> üzünə daha heybətli bir nəzər saldı. M. Hüs.. <Şamxalın> nəzərində kişi <Cahandar ağa> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərafətli — sif. və zərf Şərəfli, hörmətə layiq, mübarək, əziz. Haman şərafətli ayın adı mahi mübarəki rəmazandır. C. M.. <Növrəstə:> Bugünkü bayramımızı şərafətli keçirməliyik. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhtərəm — ə. hörmətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aliqədr — ə. hörmətli, mötəbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziz — sif. <ər.> 1. Sevimli, istəkli, ürəyə yaxın. Əziz oğul. Əziz yoldaş. Əziz dostlar! – <Yusif:> Açım kağızı, görüm, mənim əziz nuri çeşmim Şamdan bəy nə yazır? N. N.. Amma Züleyxa, Əsgərin əziz qardaşı ilə olan pis rəftarını görüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
